Η
νόσος ή σύνδρομο Meniere, παίρνει το όνομά του από τον Γάλλο γιατρό Prosper
Meniere και ορίζεται ως συνδυασμός ακανόνιστων προσβολών νευροαισθητήριας
βαρηκοΐας που σχετίζονται με εμβοές και επεισόδια ιλίγγου τα οποία τείνουν να
εμφανίζονται κατά ώσεις. Σε αυτά τα τρία κλασικά συμπτώματα έχει προστεθεί κι
ένα τέταρτο – το αίσθημα της πίεσης στο αυτί που νοσεί.
Ο
ασθενής που πάσχει από σύνδρομο Meniere αρχικά εμφανίζει ένα αίσθημα απόφραξης
στο ένα αυτί, συγκεχυμένη, παθολογική ακοή και εμβοές. Αυτά τα προβλήματα συχνά
αποδίδονται σε κάποιο πρόβλημα με την ακουστική σάλπιγγα και αντιμετωπίζονται
με αποσυμφορητικά για τη μύτη ή ακόμα και αντιβιοτικά. Το πρόβλημα παρέρχεται
μέχρι να υποτροπιάσει, αφήνοντας πιθανώς μια μικρή απώλεια ακοής, εμβοές και
ένα αίσθημα αποφραγμένου αυτιού. Μέσα στον πρώτο χρόνο από την πρώτη εμφάνιση
των συμπτωμάτων, και συχνά μετά από μια περίοδο με αύξηση της πίεσης στο αυτί,
χειρότερη ακοή ή δυνατότερες εμβοές, ο ασθενής εμφανίζει ένα επεισόδιο ιλίγγου,
μεγάλης διάρκειας (έως και ώρες) το οποίο μπορεί να επιφέρει αίσθηση αστάθειας
(έως και μέρες), καθώς και μείωση ακοής.
ΚΡΙΤΗΡΙΑ
– ΔΙΑΓΝΩΣΗ ν. MENIERE (Αμερικ. Ω.Ρ.Λ. εξέταση)
τουλάχιστον
2 επεισόδια κυκλικού-οριζοντίου ιλίγγου διάρκειας χρονικής > 20΄.
Βόμβος
ή αίσθημα πληρότητας στα αυτιά.
Απώλεια
ακοής (αισθητικοκινητική βάση) (εξακριβώνεται με ακουμετρική εξέταση).
Αποκλεισμός
άλλων αιτιών – ασθενειών (π.χ. καρδιακή νόσος)
Ιδρώτες,
ωχρότητα προσώπου, ναυτία, αίσθημ κακουχίας. Τα συμπτώματα ιδρώτες, ναυτία,
εμετοί, που οφείλονται στο αυτόνομο Ν.Σ. επιδεινώνονται με παρουσία stress.
ΤΕΛΙΚΟ
ΚΡΙΤΗΡΙΟ ΣΤΙΣ ΑΤΥΠΕΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ της νόσου Meniere ΑΠΟΤΕΛΕΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ, έτσι
αιθουσαίο σ. Meniere → αργά ή γρήγορα → πλήρες σ.Μ.
Ποσοστό
5% - 10% το σύνδρομο Meniere εμφανίζει καλοήθη ίλιγγο θέσεως.
Γεγονός
είναι ότι τα απρόβλεπτα επεισόδια ιλίγγου και η παροδική απώλεια ακοής προκαλούν
δυσκολίες στην καθημερινή ζωή, δημιουργώντας :
Κόπωση
σωματική
Συναισθηματικό
stress
Κατάθλιψη
Αγωνία.
Ειδικά
ο ίλιγγος που προκαλεί διαταραχές ισορροπίας του σώματος αυξάνει σημαντικά τον
κίνδυνο πτώσεως επί του εδάφους και πρόκληση δυστηχημάτων κατά την οδήγηση
αυτοκινήτου ή μοτοσυκλέτας.
Τααίτια της ν.Μ. παραμένουν άγνωστα.
Προκαλούνται
βέβαια από διαταραχές της κυκλοφορίας της ενδολύμφης του έσω ωτός αλλά αυτό
συζητείται,
ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ
ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΝ ΣΤΗ ν.Μ.
Ανατομικές
συγγενείς ανωμαλίες οι οποίες εμποδίζουν την φυσιολογική κυκλοφορία της
ενδολύμφης.
Ανώμαλες
αντιδράσεις ανοσολογικού συστήματος (δημιουργία αυτοαντισωμάτων = αυτοάνοσα
νοσήματα).
Αλλεργίες.
Ιογενείς
λοιμώξεις.
Γενετική
προδιάθεση.
Τραύματα
κεφαλής.
Ημικρανίες.
Η
νόσος Meniere και το σύνδρομο Meniere εμφανίζουν κοινά συμπτώματα.
Αρχικά
τα συμπτώματα του συνδρόμου Meniere εκδηλώνονται στο ένα αυτί.
Συνήθως
μετά παρέλευση 5 ετών προσβάλλεται και το άλλο αυτί.
Ο
ύδρωπας του λαβυρίνθου (αύξηση πίεσης υγρών του λαβύρινθου) θεωρείται βασικό
παθογενετικό στοιχείο και για το σύνδρομο Meniere, αλλά γενικά ο ενδολεμφικός
ύδρωψ αποτελεί μη ειδικό τρόπο αντίδρασης του λαβυρίνθου σε βλαπτικά
ερεθίσματα.
Η
λήψη επιμελούς, σχολαστικότητα ατομικού και οικογενειακού αναμνηστικού όπως και
η διάγνωση πιθανής υποκείμενης νόσου θεωρείται απαραίτητο στοιχείο για την
διαφορική διάγνωση μεταξύ συνδρόμου – νόσου Meniere.
Στη
διάγνωση αυτή εργαστηριακά στοιχεία (αιμοτολογικός έλεγχος πλήρης – έλεγχος
κολλαγονώσεων – αυτοάνοσων νόσων – χρονίων φλεγμονώδων παθήσεων –
χωροκατακτητικών εξεργέσεων) όπως και απεικονιστικός έλεγχος (C.T.S. εγκεφάλου
– C.T.S. άνω και κάτω κοιλίας) βοηθούν τα μέγιστα.
Θεραπεία
α)Συντηρητική
Ανάλατη
δίαιτα, διουρητικά, αγγειοδιασταλτικά και κατασταλτικά φάρμακα. Κατάλληλη
εκπαίδευση του ασθενούς στην αντιμετώπιση των κρίσεων.
β)Χειρουργική
(αποσυμπίεση λαβυρίνθου ή λαβυρινθεκτομή)
Εφαρμόζεται
αν αποτύχει η συντηρητική και έχει συζητήσιμα αποτελέσματα. Σε αμφοτερόπλευρη
εντόπιση καταστρέφεται ο λαβύρινθος με τοξικά φάρμακα.
πηγη: https://akouson.gr/enimerotheite/varikoia/syndromo-meniere/
0 Σχόλια